سلام و صد تا سلام به همه دوستان عزیزم

ببخشید که کمی کم کار شده ام.راستشو بخواهین به دو علت ذیل است که کمتر سرتون رو درد می آورم:

1- بدلیل گرفتاری های روزمره زندگی که مطمئنم از من قبول میکنین.

2- بدلیل وجود وبلاگ دیگرم یعنی ایرانیان که یک وبلاگ گروهی به مدیریت بنده است. راستش این اواخر اونم کمتر و دیرتر از قبل وقت میکنم به روزش کنم.راستی آدرس وبلاگ دیگر من در زیر اومده ؛ اگه دوست داشتین میتونین منو اونجا ملاقات کنین تا بعد :

   http://www.hamvatanam.blogfa.com

حالا یک خبر خوش و جالب رو هم نگه میدارم تا به موقعش بهتون بگم .البته خیلی خیلی زود.

فقط اینو بهتون بگم بزودی یک سری تغییرات چشم گیری رو در وبلاگ میبینین که کوچیکش تغییر قالب و موضوعات است تا بزرگترین تغییر که .....زرنگین ؟!! باید صبر کنین تا حدودا قبل از اول بهمن ماه تا خودتون ببینینش.مطمئنم که تعجب میکنین.!!!

باور کنین سر کاری نیست . حتما براتون جالبه . پس منتظر بمونین ولطف کنین بازم سر بزنین تا ببینین.

از همتون که منو چون همیشه تحمل میکنین بسیار سپاسگذارم.

  خیلی خیلی دوستتون دارم

حق نگهدارتون و موفق باشین                               

امیر قدیمی(عرشیا نشاط)

این عکس به نظرم جالب اومد و حیفم اومد شما نبینین:

یاری اندر کس نمیبینم، یاران را چه شد

دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد؟

این عشق ، چه عشق است ؟ ندانیم که چون است
عقل است و جنون است و نه عقل و نه جنون است

 سلام و عرض احترام خدمت همه دوستان گلم

خیلی کوتاه در پاسخ دو دوست جدیدم خانم ها شیوا وسرو ناز باید عرض کنم:
اولا وبلاگ شب عاشق ها خواهر خوانده وبلاگ درد عشق است و خواهر بزرگتر این وبلاگه

 دوما این وبلاگ درد عشق بود که ابتدا آهنگ رضا صادقی را انتخاب کرد و بعد از اون بود که شب عاشقا آهنگشو آپ کرد.

 سوما در مورد تصویر هایی که از وبلاگ شب عاشقها استفاده شده است .تنها بدلیل توضیحی که درد عشق بر هر کدام از آن تصویر ها داشته .بوده ولا غیر

 و مهمتر از این همه ، باید بگم : دوستان گلم شیطنت نکنین که بخواهین رابطه این دو وبلاگ رو شکر آب کنین . چون مودت بین این دو واقعی است . ما درد عشقی ها چاکر شب عاشقا هم هستیم.

                                           حق نگهدار - مدیر وبلاگ امیر

قناری گفت:
                کره ما
                کره قفسها ؛ با میله های زرین و چینه دان چینی.

ماهی سرخ ؛ سفره هفت سین اش به محیطی تعبیر کرد
                                                               که هر بهار متبلور می شود

کرکس گفت:
                سیاره من، سیاره بی همتایی که در آن مرگ
                                                                   مائده می آفریند.

کوسه گفت:
                زمین سفره برکت خیز اقیانوسها.

انسان سخنی نگفت
                     تنها او بود که جامه به تن داشت
                     و آستین اش از اشک تر بود.

                                                                                                            احمد شاملو

(اقتباس از وبلاگ زیبای نار کند)

همچنان منتظر حضور سبزتان هستیم.
        

ضمنا از این پس سعی مینماییم شروع مطلب را با تصویری از نشانه های اخلاقی و مذهبی آغاز نماییم . باشد

 که روح و روانمان را تسلی و جلا بخشد.

                                                                                              با ارسال عشق مدیریت وبلاگ

چرا از مرگ می ترسید؟     

  (فریدون مشیری)

 چرا از مرگ می تر سید؟

چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید ؟

چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید؟

                         **********

   میندارید بوم نا امیدی باز به بام خاطر من می کند یرواز

میندارید جام جانم از اندوه لبریز است

 مگوئید این سخن تلخ و غم انگیز است

مگر می این چراغ بزم جان مستی نمی آرد؟

مگر افیون افسون کار نهال بی خودی را در زمین جان نمی کارد؟

مگر این می یرستی ها و مستی ها برای یک نفس آسودگی از رنج هستی نیست؟

مگر دنبال آرامش نمی گردید؟

چرا از مرگ می ترسید؟

                         **********

   کجا آرامشی از مرگ خوشتر کس تواند دید؟

می و افیون فریبی تیز بال و تند یروازند

اگر درمان اندوهند خماری جانگزا دارند

خوش آن مستی که هوشیاری نمی بیند

   چرا از مرگ می ترسید؟

چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید؟

بهشت جاودان آن جاست

جهان آن جا و جان آن جاست

گران خواب ابد در بستر گلبوی مرگ مهربان آن جاست!

سکوت جاودانی یاسدار شهر خاموشی است

همه ذرات هستی محو در رویای بی رنگ فراموشی است

                        **********

نه فریادی نه آهنگی نه آوایی

نه دیروزی نه امروزی نه فردایی

جهان آرام و جان آرام

زمان در خواب بی فرجام

خوش آن خوابی که بیداری نمی بیند

                     **********

   سر از بالین اندوه گران خویش بردارید!

در این دوران که از آزادگی نام و نشانی نیست.

در این دوراین که هر جا

((هر که را زر در ترازو زور در بازوست))

جهان را دست این نامردم صد رنگ بسیارید!

که کام از یکدگر گیرند و خون یکدگر ریزند

در این غوغا فرومانند و غوغاها برانگیزند

                     **********

   سر از بالین اندوه گران خویش بردارید!

همه بر آستان مرگ راحت سر فرود آرید

چرا آغوش گرم مرگ را افسانه می دانید ؟

چرا زین خواب جان آرام شیرین روی گردانید؟

         چرا از مرگ می ترسید؟ . . .

کابوس (فریدون مشیری)

خدایا  وحشت  تنهاییم کشت

کسی با قصه من آشنا نیست

در  این  عالم ندارم  همزبانی

به صد اندوه مینالم  روانیست

شبم طی شد کسی بر در نکوبید

به  بالینم  چراغی کس نیفروخت

نیامد   ماهتابم   بر  لب   بام

دلم از این همه بیگانگی سوخت

به  روی  من نمیخندد  امیدم

شراب زندگی در ساغرم نیست

نه شعرم میدهد تسکین به حالم

که غیر اشک غم در دفترم نیست

بیا  ای  مرگ  جانم بر  لب آمد

بیا  در  کلبه ام  شوری برانگیز

بیا  شمعی  به بالینم بیفروز

بیا  شعری  به  تابوتم  بیاویز

دلم   در  سینه   کوبد  سر  به  دیوار

که این مرگ است و بر در میزند مشت

بیا      ای     همزبان     جاودانی

 که امشب وحشت تنهاییم کشت 

خداوکیلی همتون مدیونین اگه دعا نکنین که زودتر بیاد و منو نجات بده ، حالا اگه

میشه سارینا بیاد و گرنه مرگ . به قول اون هموطن عزیزمون(ترکه) که میگفت یا

                                        مرگ یا شهادت .

 قربان وفای همه تون منو از نظراتتون محروم نکنین

عرشیا عاشق